Reep of replica: de zoetste rechtszaken

Op 7 juli is het Wereld Chocoladedag. Een dag die in het teken staat van genieten, maar ook een mooi moment om stil te staan bij de wereld achter de wikkel. Chocola en rechtszaken klinkt als een bitterzoete combinatie, maar achter elke iconische reep schuilt een wereld van merkenstrijd en juridische vindingrijkheid. In deze blog serveren we vier van de meest zoetste rechtszaken uit de chocoladebranche. Ze zijn smaakvol, scherp en juridisch precies goed op smaak.

1. Nestlé vs. Cadbury

Cadbury is al jarenlang bekend om zijn paarse wikkel die voor veel Britse consumenten direct samenhangt met hun chocolade. Om die herkenbaarheid juridisch te beschermen, vroeg het bedrijf registratie aan van de specifieke kleur paars als merk voor chocoladerepen. Nestlé verzette zich tegen die registratie en met succes. Volgens het Britse Hof bood de omschrijving van de kleur te weinig duidelijkheid voor andere marktspelers. Ook bleek niet overtuigend aangetoond dat het publiek de kleur als merk herkende. Deze zaak benadrukt hoe strikt de eisen zijn voor het registreren van een kleurmerk. Alleen bij langdurig gebruik en sterke associatie maakt een kleur kans op merkbescherming.

2. Lindt vs. Lidl

Wat hebben een paashaas van chocolade, goudfolie en een rood lintje met merkenrecht te maken? Alles, zo bleek toen Lindt Lidl voor de rechter sleepte. Lindt stelde dat hun chocoladehaas zo herkenbaar was geworden dat consumenten deze als merk herkenden. Lidl bracht een vergelijkbare haas op de markt en vond dat een algemeen symbool als dit niet te monopoliseren viel. De rechter oordeelde anders. Omdat Lindt kon aantonen dat hun haas al jarenlang op consistente en opvallende wijze werd gebruikt, werd merkbescherming toegekend. Zo werd een simpele paashaas een juridisch herkenningspunt.

3. Tony’s vs. De Aldi-replica

Tony’s Chocolonely staat bekend om zijn ongelijk verdeelde repen en uitgesproken maatschappelijk verhaal, en zag tot zijn schrik een wel heel vergelijkbare reep bij Aldi liggen. De vormgeving, het lettertype en zelfs de maatschappelijke boodschap vertoonden sterke gelijkenis met het merk Tony’s. Toch kon Tony’s weinig doen. Waarom? De unieke reepvorm was niet als vormmerk geregistreerd. En zonder registratie viel er juridisch weinig te halen. Zo bleek zelfs een opvallende reep kwetsbaar zonder de juiste bescherming.

4. KitKat vs. de rest van de wereld

De vierdelige reep van KitKat oogt zó herkenbaar dat je zou denken dat het automatisch merkbescherming verdient. Nestlé probeerde precies dat te bereiken met een registratieaanvraag binnen de Europese Unie. Maar het Hof van Justitie wees het verzoek af. De vorm bleek vooral functioneel en de consument zou deze niet uit zichzelf als merk herkennen. Daarmee werd duidelijk dat een vorm alleen beschermd kan worden als het publiek deze ook echt ziet als herkomstaanduiding.

Zoet, maar niet zachtzinnig

Deze rechtszaken maken duidelijk dat merkbescherming essentieel is in een markt vol sterke spelers en slimme kopieën. Een merk is meer dan alleen een naam op een wikkel. Ook vorm, kleur en reputatie bepalen of jouw product herkenbaar en verdedigbaar is. Wie het goed aanpakt, zorgt dat zijn merk net zo blijft hangen als de nasmaak van een goede reep.